ശാന്തമാം നീലയായി കൂട്ടായി

വാനമെനിക്കെന്റെ കൊച്ചു കൂട്ടുകാരൻ

ശാന്തമാം നീലയായി അവയെന്നുമെനിക്കു കൂട്ടായി

മഴത്തുള്ളിയായി വാനിന്റെ നെഞ്ചിൽ

കരുതി ഞനെന്റെ ദു:ഖങ്ങളെല്ലാം

എൻ മനസ്സിനൊപ്പം വിതുമ്പുവാൻ 

ചൊല്ലി പഠിപ്പിച്ചു ഞാൻ

കൂട്ടിരിക്കുവാനും കൂടെക്കരയുവാനും 

ചൊല്ലിപ്പഠിപ്പിച്ചു ഞാൻ 

പുഞ്ചിരി തൻ നറു മുത്തുകൾ

ഒളിപ്പിച്ചു ഞാനാ മേഘങ്ങൾക്കിടയിൽ

ഇളം വെയിലായി അവയെന്നെ തഴുകിയുണർത്തി

പുലർകാലങ്ങളിൽ അവയെനിക്കു കൂട്ടയി നിന്നു

സായം സന്ധ്യയിൽ ചാലിച്ചു  നിറ കൂട്ടുകൾ

ഏകിയവയെനിക്കേറെ മോഹങ്ങൾ

നാളയുടെ വർണങ്ങളാകുവാൻ